a)- BEN OYUNLARI
1-
Bu Kim Oyunu
Çocuklar, yarım halka biçiminde ( yere ya da iskemleye )
otururlar.
Öğretmen
sorar :
"-Ben
kara gözlü, kıvırcık saçlı bir kız görüyorum; kim bu ?"
Çocuklar,
öğretmenin bakmakta olduğu çocuğa bakarak, sorduğu kızın kim olduğunu bulurlar,
adını söylerler.
Aynı oyun, çocukların aşağıda gösterilen başka özellikleri
sorularak da oynanır :
a)
Göz renkleri ve
biçimleri ( mavi, kahverengi, yeşil, kara, ela, iri, küçük…vb )
b)
Yüz biçimleri (
yuvarlak, uzun…vb )
c)
Saç rengi ve biçimi (
kara, sarı, kahverengi, kıvırcık, düz, dalgalı ; uzun, kısa…vb )
Bu tür oyunlar, usandırmamak koşuluyla, arkadaşlarının
çeşitli özelliklerini ( ve bu arada renkleri ) çocuklar öğreninceye kadar
sürdürülür.
2-
Dokunma Oyunu
Bu oyun kolaydan güçe doğru üç aşamada oynanmalıdır.
Çocuklar, her üç aşamada da, tere yada iskemlelere, yarım ay biçiminde
oturtulurlar.
a)- Öğretmenin göstermesiyle
Öğretmen, elini kendi başına koyar, çocuklara "başına
dokun" der, çocuklar, öğretmene öykünürler, ellerini kendi başlarına dokundururlar.
Aynı oyun "eline dokun", "dizine dokun", "kulağına
dokun"…vb. sözlerle sürdürülür.
b)- Öğretmen göstermeden
Dokunma oyunu bu kez, öğretmenin söylediği yerlere kendisi
dokunmadan oynanır. Öğretmen buyruk verir, çocuklar yaparlar.
c)- Şaşırtma yapılarak
Çocuklar, öğretmenin "dokun" dediği yerleri iyice
öğrendikten sonra, aynı oyun, bu kez de şaşırtmacalı olarak oynanır. Öğretmen,
kimi kez söylediği yere dokunur ; kimi kez de başka yere dokunur. Örneğin;
kendisi," kendi koluna dokunurken, çocuklara "başına dokun" der.
Çocuklar ( öğretmenin kendi koluna dokunarak yaptığı şaşırtmacaya kanmadan )
kendi başlarına dokunabilmelidirler.
Doğal ki, bütün çocuklar doğru yere
şaşırmadan dokunmayı yapabilirler. Kimi doğru, kimi yanlış yapabilir. Bu
durumda ise gülüşmeler olur, neşeli bir ortam oluşur. Oyuna başka başka
zamanlarda, çocuklar şaşırmadan yapıncaya kadar yinelenebilir.